1O นิสัยเซียนหุ้น | ในมุมดร. นิเวศน์

[Teerapong]

ไม่มีนักลงทุนไทยคนไหน ไม่รู้จักดร.นิเวศน์ เหมวชิรวรากร ต้นแบบนักลงทุนหุ้นคุณค่า ที่มีพอร์ตมูลค่ามหาศาลแต่ใช้ชีวิตแสนธรรมดา ดร.นิเวศน์ เคยเขียนถึงคุณลักษณะที่คล้ายกันของเซียนหุ้น 10 ประการไว้เมื่อ 7 ปีก่อน แต่เนื้อหาเหล่านี้ยังคงคลาสสิกตลอดการ และไม่ว่าใครก็สามารถนำไปประยุกต์ใช้ได้หากอยากเป็น “เซียน”

1.รักษาเงินต้น | สำคัญกว่าทำกำไร

เซียนหุ้นตัวจริงนั้น ในเวลาลงทุนเรื่องที่พวกเขาคิดมากที่สุดไม่ใช่ว่าจะทำกำไรได้มากแค่ไหน แต่คือจะรักษาเงินต้นเอาไว้ได้อย่างไร? เฉกเช่นกฏเหล็กการลงทุนของเศรษฐีหุ้นระดับโลกอย่าง วอร์เรน บัฟเฟตต์ ที่มีเพียง 2 ข้อคือ 1. อย่าขาดทุน 2. อย่าลืมกฎข้อที่ 1.

2.ปรัชญาลงทุนชัด | ไม่ใช่มวยวัด

เซียนหุ้นแต่ละคนจะมีหลักการ ปรัชญา และวิธีการลงทุนที่ชัดเจน ในแบบของตัวเอง ไม่มีใครลงทุนแบบมั่วๆ หรือเป็น “มวยวัด” ซึ่งแนวทางเหล่านี้ล้วนผ่านกระบวนการเรียนรู้ ทดสอบ พัฒนา มาเป็นอย่างดีในช่วงระยะเวลาที่ยาวนาน ที่สำคัญคือจะไม่เปลี่ยนกลับไปกลับมาอย่างรวดเร็ว

3.โอกาสชนะต้องสูง | มีความได้เปรียบ

แม้การลงทุนจะมีความเสี่ยง แต่ดร.นิเวศน์ ประเมินว่า แท้จริงแล้วบรรดาเซียนหุ้นนั้นไม่ชอบความเสี่ยง ตรงกันข้ามกลับชอบความแน่นอนและความได้เปรียบ ครั้นจะลงทุนในอะไรก็มักจะคิดถึงโอกาสชนะที่ต้องมากกว่าโอกาสแพ้พอสมควร มิเช่นนั้นจะไม่ยอมเสี่ยงเด็ดขาด (เห็นได้ว่าบรรดาเซียนหุ้นจะไม่เล่นพนันเพื่อเสี่ยงโชค ที่มีโอกาสชนะน้อยกว่าโอกาสแพ้ (ชนะ 30-40% แพ้ 60-70%)

4.ลงทุนในสิ่งที่รู้ | วิเคราะห์ด้วยตัวเอง

อีกหนึ่งความน่าสนใจในวิถีเซียนก็คือ เซียนหุ้นต่างลงทุนในสิ่งที่ตนเองรู้จักเป็นอย่างดี มีการวิเคราะห์และคิดด้วยตัวเองอย่างลึกซึ้ง ไม่ลงทุนในสิ่งที่ตนไม่เข้าใจ หรือลงทุนแล้วไม่สบายใจโดยเด็ดขาด เช่น หุ้นที่มีค่า PE และ/หรือ PB สูงเกินไป หุ้นที่ผู้บริหารไม่น่าไว้วางใจ เป็นต้น แม้ว่าหุ้นเหล่านั้นอาจมีโอกาสทำกำไรได้ง่ายและเร็วในบางสถานการณ์ แต่เซียนหุ้นก็เลือกที่จะไม่ลงทุน

5.ไม่ถือหุ้นจำนวนมาก | น้อยนิดแต่มหาศาล

แม้ว่าการ “กระจายความเสี่ยง” จะเป็นสิ่งดีสำหรับการลงทุน แต่รู้หรือไม่ว่าเซียนหุ้นส่วนใหญ่จะไม่กระจายความเสี่ยงด้วยการถือหุ้นมากเกินไป โดยจะมีหุ้นหลักเพียงไม่กี่ตัวที่จะชี้เป็นชี้ตายในการลงทุน (แม้ในพอร์ตจะมีหุ้นจำนวนหลัก 10 หลัก 100 หรือ หลัก 1,000 อย่างปีเตอร์ ลินช์) แต่หุ้นไม่กี่ตัวนี่เองที่สร้างความแตกต่างทำให้นักลงทุนธรรมดากลายเป็น “เซียนหุ้น” ขึ้นมาได้เพราะทำกำไรได้อย่างมหาศาล

6.EQ สูง | ใจเย็น | อดทนรอได้

เซียนหุ้นตัวจริงต่างมี “EQ” หรือความฉลาดทางอารมณ์ในการลงทุนสูง ไม่หวั่นไหวกับความผันผวนของตลาดหรือข่าวต่างๆ ที่เกิดขึ้นจนสร้างความตื่นตระหนกให้กับนักลงทุนทั่วไป เพราะนิสัยที่สำคัญของเซียนหุ้นคือ “ใจเย็น” และอดทนรอได้อย่างไม่จำกัดเวลา โดยเฉพาะในกรณีที่ยังไม่เห็นโอกาส แต่ถ้าโอกาสมาอยู่ตรงหน้าเมื่อไหร่ เซียนหุ้นเหล่านี้ก็สามารถตัดสินใจและลงมือได้ทันที ไม่ผัดวันประกันพรุ่ง

7.Cut Loss เป็น | ไม่ยอม “ติดหุ้น”

บรรดาเซียนหุ้นจะยอมรับกับความผิดพลาดและ “Cut Loss” ได้ทันท่วงที เมื่อหุ้นที่ตนถืออยู่ไม่เป็นไปตามคาด หรือเกิดการเปลี่ยนแปลงจนทำให้เหตุผลในการซื้อหุ้นหมดไป เพราะเซียนหุ้นจะไม่ยอม “ติดหุ้น” เด็ดขาด แตกต่างจากแมงเม่าที่มักไม่สามารถยอมรับความผิดพลาดจากการขายขาดทุนได้

8.ลงทุนหุ้นมี Story | เหตุผลสำคัญกว่าอารมณ์

เหตุผลในการลงทุน (หรือ Story ในการซื้อหุ้น) ถือเป็นสิ่งสำคัญต่อการตัดสินใจซื้อของเซียนหุ้น เพราะเรื่องราวที่จะส่งผลต่อราคาหุ้นในท้ายที่สุด ทั้งปัจจัยระยะสั้น ระยะยาว เหตุผลทางธุรกิจ ปัจจัยภายนอก ต่างเป็นส่วนประกอบที่ทำให้เซียนหุ้นตัดสินใจลงทุน หาใช่เพียงแค่การใช้อารมณ์ หรือแค่คิดว่าหุ้นจะขึ้นเท่านั้น

9.หายใจเข้าออกเป็น “หุ้น”

ดร.นิเวศน์ ให้นิยามของเซียนหุ้นว่าไม่ใช่เป็นแค่คนที่ชอบหุ้น แต่เป็นพวก “บ้าหุ้น” คือหายใจเข้าออก ล้วนเป็นเรื่องการลงทุน แต่ก็ไม่ใช่ประเภทที่เฝ้ากระดานหุ้นทุกนาที เพราะเซียนหุ้นตัวจริงมักไม่สนใจการเคลื่อนไหวของราคาหุ้นในระยะสั้น แต่ชอบศึกษา และติดตามความเป็นไปของกิจการ สภาพแวดล้อมทางธุรกิจ และประเด็นอื่นๆ นอกตลาดมากกว่า

1O.รวยมาก | แต่สมถะมาก

แปลกแต่จริง…ที่เซียนหุ้นผู้มีความมมั่งคั่งมหาศาลมักใช้ชีวิตแสนจะธรรมดาในแบบคนชั้นกลางระดับสูงเล็กน้อย แม้ว่าจะหาเงินมาได้ง่ายและรวดเร็วแต่เขากลับไม่ฟุ่มเฟือย หรือใช้เงินกับสิ่งที่ไม่จำเป็น หรือไม่คุ้มค่า

ที่มา: WealthMeUp

[admin]

ขอบคุณครับท่านที 

[Regera]

ตั้งแต่ทำข้อ 7 ได้สบายใจขึ้นเยอะ ตั้ง sl แล้วไม่สนกราฟ ทำใจได้ละเรื่องขาดทุนเมื่อผิดทาง เอาเวลารอกราฟกลับตัว ไปตามมเทรนนดีกว่า 

[ocodl]

ขอบคุณที่แนะนำ

[Mona119]

ขอที่ 1O.รวยมากแต่สมถะมากนั้นถูกต้องที่สุดเลย
ผมเล็นคนแถวๆบ้านที่รวยๆเขาไม่ใช่ของแพงกันเลย
ถ้าเป็นของแพงก็แค่ของที่จำเป็นแค่นั้นไม่ค่อยมีเลย
ที่จะซื้อของมาอวดคนที่อวดส่วนมากนั้นอะมักจะไม่
มีทำให้ตัวเองมีก็ไปท่าน้ไปยืมมาเป็นหนี้กันทั้งนั้นขอ 10
ผมว่าไม่ต้องใช้กับคนรวยก็ได้นะคนจนอย่างผมก็ใช้ได้
เรารู้ยังพอในสิ่งที่เรานั้นมีแล้วเก็บมาไปเรื่อยๆสักวันก็
จะมีมากเองและคนไม่มีแต่ใช้มากกับคนไม่มีแต่ใช้น้อย
ความแตกต่างมันเห็นได้อย่างชัดเจนเลย
haba nero